Walentynki czuć w powietrzu. Każda firma składa pracownikom życzenia. Funkcjonują poczty walentynkowe, rozdawane są “serduszkowe” upominki, a na socjalach aż roi się od różanych życzeń i zdjęć. A gdyby tak zastanowić się nad drugą stroną medalu – czyli nad sympatią pracowników do firmy? Czy taka relacja funkcjonuje? Co daje ona firmie, a co pracownikom? I co ma do tego eNPS? Sprawdźmy.
Kiedy po raz kolejny zaczęłam oglądać „The New Amsterdam”, przypomniałam sobie, jak pięknie nawiązuje on do mojej pracy. To obraz najlepszych zasad pracy z ludźmi, opartych o transparentną komunikację, zaangażowanie i współpracę. Trzecie spotkanie z doktorem Maxem Goodwinem i jego zespołem ponownie mnie uczy i inspiruje.
Tendencja do nazywania firmy drugą rodziną trwa. Co rusz słyszę albo czytam ogłoszenia ze wskazaniem, że w organizacji panuje rodzinna atmosfera. Czy to możliwe, aby traktować pracę jak drugi dom? Z czego czerpać, czego unikać? Poważnie się zrobiło.
Do lektury Candidate experience. Jeszcze kandydat czy już klient? Mai Gojtowskiej zabierałam się długo. Wcześniej zrobiłam research wrażeń czytelniczych, chyba po to, aby znaleźć n-ty powód do jej przeczytania. No i kiedy klamka zapadała, a książka została przeczytana, czas na moje wrażenia.
Slogany o idealnym miejscu pracy widnieją w ofertach pracy i na ustach rekruterów. Sztandary transparentności i obietnice pomalowane na zielono karmią kandydatów. Czy warto kusić? Czym, kiedy i jak? Sprawdźmy.
Tyle się mówi o pracy rekrutera opartej na danych. O tych wskaźnikach, statystykach i innych pomiarach. Wszystkie te narzędzia i liczby mają pomóc w poszukiwaniu pracowników. A ja bym chciała zapraszać ludzi do współpracy, a nie łowić talenty. Czy tak się da?
Kiedy pracownik mówi to gorzkie słowo „odchodzę”, zaczyna się ciąg często nieskoordynowanych działań, które mają na celu albo zatrzymanie go w firmie, albo wypuszczenie na wolność w utrudnionych warunkach. A przecież można inaczej – po ludzku.
Minęło już trochę czasu, od kiedy skończyłam czytać książkę Zyty Machnickiej „Lepszy pracodawca”. Przyszedł zatem czas, aby skomentować lekturę. Postaram się nie spoilerować.