Kiedy pracownik mówi to gorzkie słowo „odchodzę”, zaczyna się ciąg często nieskoordynowanych działań, które mają na celu albo zatrzymanie go w firmie, albo wypuszczenie na wolność w utrudnionych warunkach. A przecież można inaczej – po ludzku.
Mój towarzysz życia bardzo często zadaje mi pytanie: „Masz za dużo wolnego czasu?”, kiedy oświadczam mu, że będę robić coś dodatkowego. Jest to oczywiście sarkazm i trochę wytknięcie mi mojej zajętości. Czasu wolnego mam mało, to fakt, a teraz będę mieć go jeszcze mniej.
Każda dobra strategia zawiera przepastne analizy. W procesie wyznaczania strategii EB analiza procesów, statystyk firmy jest jednym z ważniejszych elementów. Dzięki niej można określić punkt, w którym firma się znajduje, wskazać braki i kierunki ich uzupełnienia.
Detoks psychiczny po odejściu pracy nie jest tematem prostym. W zasadzie nie mówi się za wiele o tym, jak bardzo trudno jest opuścić poprzednie miejsce pracy i zacząć nowy rozdział ot tak. Dlatego dziś właśnie temu procesowi się przyjrzę. Jak zawsze subiektywnie i po ludzku.
Mówi się, że do danej pracy przychodzi się z powodu firmy, a odchodzi się przez szefa. Znacie to? Dziś chciałabym się skupić na dwóch aspektach: cechach dobrego szefa i tym, jak docenić starania przełożonego choćby z okazji 16 października.
Nie wiem, czy to pandemia uwypukla społeczne niezadowolenie i rozczarowanie pracą zawodową, czy to kwestia moich rozmów z ludźmi, jednak postanowiłam podjąć dziś niełatwy temat toksycznego środowiska pracy. Nie będzie to poradnik jak żyć, ale raczej na co zwrócić uwagę, żeby uświadomić sobie, że czas zwinąć żagle.
Oficjalnie zaczęły się wakacje. Da się to odczuć nie tylko na drogach, ale też na firmowych korytarzach. Ciśnienie jakby opadło. Na chwilę wszyscy zwolnili, obrali kierunek wakacyjny. Kiedy pracownicy wyczekują urlopów, EB-owcy planują, jak uatrakcyjnić ten letni czas dla zespołów. I o tym dziś, o integracjach w wakacje.
Budowanie strategii employer brandingowej jest procesem złożonym. Każdy element, który składa się na finalny dokument, musi być zrealizowany z dużą starannością i koncentracją na wyznaczonym celu. Tu nie ma miejsca na przypadkowe elementy. Aby ich uniknąć, dobrze jest podzielić pracę na etapy. Jak? O tym napiszę w nowej serii tekstów: strategia bez pomyłek. A oto pierwszy z nich.
Ale ten czas leci. Minął już ponad rok, od kiedy zamknięto nas w domach i pozwolono pracować w trybie home office. I kiedy już przyzwyczailiśmy się do pracy w kapciach, dwóch metrów odległości od łóżka do komputera powoli wracamy do wcześniejszego porządku. Dla jednych ulga, dla innych żal. Jak nasycić wilka i ocalić owcę?
Minęło już trochę czasu, od kiedy skończyłam czytać książkę Zyty Machnickiej „Lepszy pracodawca”. Przyszedł zatem czas, aby skomentować lekturę. Postaram się nie spoilerować.